Nəsimi, "GƏRÇİ BU GÜN NƏSİMİYƏM, HAŞİMİYƏM, QUREYŞİYƏM, MƏNDN ULUDUR AYƏTİM, AYƏTƏƏ, ŞANƏƏ SIĞMAZAM!, deyir, bəli. Anacaq qarşdırmaq lazım deyil. NƏSİMİ bunu kinayə ilə deyir, Valeh bəy, onu müsəlman edən ərəbin üzünə sərt sillə çəkib deyir: Gerçəkdən də sən mən Nəsimini bu gün artıq Haşimi, Qureyşi elədin. Ancaq ikinci misranı da oxuyun: "ƏHLİ BEYT" dediyiniz Şairin özünün etirazına, inadına da fikri verin: Məni haşimi, qureyşi eləsən də, ərəb deyir, Nəsimi, mənim AYƏTİM (öz dini ayətim, dini şeirlərim, dinim, imanım, Günəşə, Oda İnamım sənin bu yeni müslüm ayətlərindən qat-qat uludur, şandır, şərəfdir, qürürvericidir. NƏSİMİ HEÇ ZAMAN ÖZÜNÜ HAŞİMİ, QUREYŞİ SAYA BİLMƏZDİ. SAYSADI, TERRORÇU ƏRƏB HƏLƏB BAZARINDA MİLLƏTİN GÖZÜ QARŞISINDA QURDUĞU QAN TAXT-TACINDA ONUN DƏRİSİNİ DİRİ-DİRİ SOYMAZDI...